Bir Ömrün Tükettiği
Bir Ömrün Tükettiği
bir hışımla çıkıp gidilen kapılara zamansız dönüşlerin birinde
kabuk kabuk olmuş bir eli öperken
silerken kapalı bir gözden akan yaşı
hayatın binlerce hayattan oluştuğunu
ve hepsinin bir ruha sığdırıldığını gördüm
yüzyıldır yerinden kımıldamamış bir kayanın
bir cılız çiçek hatırına alemi dolaştığını
gökyüzüne ulaşmak için kumdan basamaklar yapan çocuğun
yıldızların arasından bana el salladığını gördüm
eski evin duvarında unutulmuş siyah beyaz fotoğrafın
yeryüzünün tüm renklerini içinde barındırdığını
o fotoğraftaki adamın çiçeklerle buluşmak için ve beyaz bir taşla
hazırlandığı bir günün akşam vaktinde gördüm
hiç dönmeyecekmiş gibi giderken ben
bir devri kapattığımı sanarken
ardımda bıraktığım herkesin beni
varacağım yerde beklediğini gördüm
uzun zaman önce bir hevesle yaşarken ben
kuşların öldüğünü, annelerin yorulduğunu bilmezken
insanın nefes aldıkça daha çok var olmadığını
bir seher vakti semayı izlerken gördüm
ay ışığının yeryüzünde dans ettiği bir gecede
yarının aslında hiç benim olmadığını
geçmişin de benden sonsuza dek alındığını
ve ömür diye tükettiğimi sandığımın
aslında benden başkası olmadığını gördüm
İbn Haldun Üniversitesi
İslami İlimler
